Πέρα από λουλούδια και ευχές

Κάθε χρόνο, μαζί με τον ερχομό της άνοιξης και τα πρώτα μπουμπούκια, αναδύεται κι ένα ερώτημα, αγκάθι στον νου μου…

“Γιατί πρέπει να υπάρχει γιορτή αφιερωμένη στη γυναίκα;”

Σ’ έναν ιδανικό κόσμο, η Ημέρα της Γυναίκας δεν θα ήταν μια παγκόσμια ημέρα στο ημερολόγιο, αλλά μια περιττή έννοια.

Φαντάσου, μια άνοιξη όπου κάθε λουλούδι που ανθίζει, αναγνωρίζεται για την ανεπανάληπτη ομορφιά του, χωρίς να κατηγοριοποιείται.
Φαντάσου κι ένα λιβάδι όπου κάθε λουλούδι ευδοκιμεί και η μοναδικότητά του γίνεται κατανοητή και εκτιμάται.

Ωστόσο, η πραγματικότητα απέχει πολύ από μια τέτοια άνοιξη. Ο δρόμος προς την αρμονική συμβίωση των ανθρώπων παραμένει κλειστός από ογκόλιθους προκαταλήψεων και χάσματα διακρίσεων.
Έτσι, ενώ λαχταρώ έναν κόσμο όπου θα γιορτάζουμε το ανθρώπινο πνεύμα απαλλαγμένο από τους περιορισμούς των διακρίσεων, καταλαβαίνω και την αναγκαιότητα μιας τέτοιας ημέρας…

“Δεν είμαι ελεύθερη όσο κάποια γυναίκα είναι ανελεύθερη,

ακόμη και αν τα δεσμά της είναι πολύ διαφορετικά από τα δικά μου”.

Audre Lorde

Η Ημέρα της Γυναίκας χρησιμεύει ως μια σκληρή και θλιβερή υπενθύμιση ότι πολλές γυναίκες εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν διακρίσεις, κακοποίηση και βία λόγω του φύλου τους.
Αυτή η μέρα δεν είναι γιορτή, είναι έκκληση για δράση από άτομα, οργανώσεις και κυβερνήσεις για τη διασφάλιση ότι τα δικαιώματα των γυναικών γίνονται σεβαστά, προστατεύονται και προωθούνται σε κάθε τομέα της ζωής.

Φαντάσου τώρα, μια μοναχική παπαρούνα σε ένα άγονο τοπίο.
Ας γίνουμε η βροχή που θα παρασύρει τις προκαταλήψεις, θα κλείσει τα χάσματα και θα ποτίσει το ξερό τοπίο.
Μια βροχή που θα το μετατρέψει σε εύφορο λιβάδι όπου όλοι μπορούν να αναπτυχθούν και να ανθίσουν ανεξάρτητα από το φύλο, την καταγωγή ή οποιονδήποτε άλλο παράγοντα.

Picture of Σοφία Μότσια

Σοφία Μότσια

MA Creative Writing, BA Theatre studies

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest
WhatsApp

Εγγραφείτε στο newsletter